Koledzy z Vitarami mają post o wyjazdach wakacyjnych, ale Swift nie jest gorszym pojazdem na wyprawę.
Jesteśmy z żoną zakochani w Portugalii i spędzamy tam wiele czasu podczas dłuższych urlopów. Zwykle lecieliśmy tam kilka godzin samolotem, ale, że ten rok normalny nie jest... to zabraliśmy Swifta w podróż. Przejechaliśmy 7 tysięcy kilometrów, po 3 w każdą stronę, tysiąc na miejscu. Jako, że skupiamy się tam na konkretnych obszarach to pomimo, że byliśmy na miejscu 2 tygodnie to przejechaliśmy "tylko tysiąc". Trzeba jednak wiedzieć, że obszary górzyste Portugalii charakteryzują się długotrwałą jazdą po bardzo wąskich i krętych drogach i np. 12 km jedzie się 40 minut.
W stronę Portugalii jechaliśmy z dwoma noclegami, pierwszym trochę za granicą francuską - w Dole, drugi nocleg mieliśmy pod Bilbao. Następnie dotarliśmy nad sam Ocean w Portugalii. Przez Niemcy przelecieliśmy autostradami, we Francji byłem cebulakiem i nie chciałem wydać 100 euro na autostrady w jedną stronę, więc tułaliśmy się drogami pobocznymi. No nie było to najprzyjemniejsze, z racji, że max. prędkość to 80 km/h i stadami ustawione fotoradary. Francja męcząca. Hiszpania zdecydowanie przyjemniejsza, bo mają ogromną sieć bezpłatnych autostrad (płatnych też, zwykle nitki znajdują się nieopodal siebie), drogi są puste, jeździ się bardzo wygodnie. W samej Portugalii autostrady omijamy, jeździmy po prowincji, kręte drogi, wiraże, widoki, to wszystko sprawia, że mimo, iż turbiny nie mam to jeździ się świetnie.
Jadąc przez tyle krajów obserwowałem marki pojazdów i zaskakującym dla mnie było jak szybko z dróg "znikają" toyoty i skody, Swifta widziałem 3 razy, wszystkie we Francji, tam też widziałem kilkanaście Vitar. Tak poza tym to Suzuki nie istnieje.
W drodze powrotnej mieliśmy małą przygodę, z Portugalii jechaliśmy przez Hiszpanię bez zatrzymania aż do francuskiego Marmande, gdzie mieliśmy mieć nocleg. Przed noclegiem było tankowanie, a przed nim felerny parking McDonald's, gdzie w przednią oponę wbiło się jakieś badziewie - jak się okazało z wierzchu wyglądało jak pinezka, chude jak szpilka, długie jak gwóźdź. Jako, że w bagażniku tylko zestaw naprawczy to pozostał assistance. Jako, że był to piątek godzina 22, to na pomoc przyszło nam czekać aż do poniedziałkowego poranka. Sama naprawa opony trwała 10 minut, kosztowała ubezpieczyciela 20 euro. Z racji straconego dnia w tej francuskiej dziurze, mając trochę ponad 1800 km do domu uznałem, że jestem gotów wracać. I wróciliśmy, robiąc przerwy co 500 km na tankowanie (wolę tankować wcześniej) i napychanie brzucha burgerami i po 18 godzinach podróży dotarliśmy do domu.
Bardzo jestem zadowolony z samochodu, mając 2 duże walizki i 2 małe (kabinowe) i 2 osoby na pokładzie, wianie klimy, palił całkiem przyzwoicie, bo przy 120 koło 5,2; przy francuskiej 80 koło 4,4. Na miejscu, biorąc pod uwagę pusty bagażnik, ale górskie podjazdy (w tym takie na jedynce, bo na dwójce nie dawał rady) 5,5 nie przekraczał. We Francji i Niemczech tankowałem mu e-10, i wydaje mi się, że wtedy pali odrobinę więcej, ale cena też jest odmienna. Jest tam mnóstwo stacji L'eclerc, w Polsce bym na takiej nie tankował, ale w trasie (stacje przy autostradzie) była to dobra opcja, a też miałem pewność, że w ciągu najbliższych kilku godzin wypalę cały zbiornik. Ceny przyzwoite, w Niemczech 1,25; we Francji 1,30, w Hiszpanii 1,10; w Portugalii 1,45
(jako, że byliśmy kilkukrotnie na granicy z Hiszpanią to chętnie przekraczałem most, żeby zatankować ponad złotówkę taniej). W przyszłym roku zamierzam jechać Swiftem do Norwegii, czyli realizować plan, który ustaliliśmy w lutym, tuż przed pandemią. Jako, że nie zwrócono nam ani złotówki za noclegi to przełożyliśmy plany na za rok, i tam też poćwiczę nim na zakrętach. W drodze powrotnej stuknęła nam 50. i 2 lata od odebrania z salonu.
Może też się gdzieś wybieraliście dalej? No a jak nie, to najwyżej za rok napiszę relację z Norwegii jeśli będzie zainteresowanie.
Trzy fotki: https://imgur.com/a/7fARm0n
![:]](./images/smilies/icon_mrgreen.gif "Mr. Green"){kind=icon}
).
3 skandynawskie kraje są zarówno podobne do siebie jak i różne na wielu polach. Zaczynając od dróg, to wszyscy fenomenalnie je oznaczają, znaki są czytelne, jasne i jednoznaczne, zawsze wiedziałem jak jechać. Kierowcy w każdym z tych krajów przekraczają prędkość. Nie jest to jednak jazda 200 km/h przy ograniczeniu do 90, raczej, to przekroczenie o 5-8 km, więc rzadko kiedy ktoś wyprzedza. Może widzieliśmy 2 czy 3 osobników, których można byłoby nazwać idiotami, którym niezwykle mocno się spieszyło. Takich osobników jadąc przez Polskę naliczę w ciągu kilku godzin dużo więcej. W terenie zabudowanym sytuacja się zmienia, bezwzględnie stosują się do ograniczeń, nikt nigdzie nie wyprzedza, a pieszy jest święty. 
W zeszłym tygodniu minęły mu 3 lata i stuknęło 80k. 
